ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΕ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΩΣ, ΚΑΤΕΥΘΥΝΘΕΙΤΕ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΪΚΟ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΟΙΤΑΖΕΤΕ ΠΙΣΩ ΚΑΙ ΘΑ ΛΑΒΕΤΕ Ο,ΤΙ ΑΞΙΖΕΤΕ

Ο Αγαπημένος Ιησούς, 20 Δεκεμβρίου 2005

ΕΓΏ ΕΊΜΑΙ ο Ιησούς, ερχόμενος σε εσάς μέσω της απεσταλμένης μας. ΕΓΏ ΕΊΜΑΙ ο ξανά ερχόμενος και όπως και έξι μήνες πριν, έτσι και τώρα προτίθεμαι να σας δώσω αιώνια μάθηση για την αιώνια ζωή. Τώρα εγώ έρχομαι παραμονές των Χριστουγέννων, τα οποία γιορτάζονται στον Χριστιανικό κόσμο σε μνήμη της ημέρας που ήρθα σε αυτόν τον κόσμο περίπου 2000 χρόνια πριν.

Και τώρα όπως και τότε, εγώ αισθάνομαι την ψυχρότητα και το σκοτάδι του κόσμου σας.

Ω, αν εσείς μπορούσατε να ρίξετε μόνο μία ματιά, να δείτε πίσω από το πέπλο και να αισθανθείτε τη μακαριότητα της Ουράνιας ζωής, νομίζω, ότι εσείς για πάντα θα φυλάγατε στο συνειδητό σας εκείνη την εικόνα, προς την οποία πρέπει να κατευθύνεστε και την οποία είστε υποχρεωμένοι να εφαρμόζετε στο περιβάλλον της ζωής σας.

Όλο το πρόβλημα της συνειδητότητάς σας σχετίζεται με την αστάθειά της και την έλλειψη ζήλου. Εσείς δεν θα μπορέσετε να εφαρμόσετε τους ουράνιους τρόπους στη φυσική ζωή σας, έως ότου αποκτήσετε εκείνη την κατάσταση ζήλου και υψηλής πίστης, κατά την οποία θα μπορείτε να υποτάξετε ολόκληρη τη ζωή σας στην παραβολή του Θεϊκού σχεδίου στη φυσική οκτάβα σας. Μόνο έτσι θα μπορέσετε να γίνετε συνδημιουργός του Θεού και να εφαρμόσετε τη Θέληση του Θεού για την οκτάβα σας.

Ο κόσμος σας δεν επιτυγχάνει πλήρως να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις, τις οποίες οφείλει να ικανοποιήσει στο δεδομένο στάδιο εξελικτικής ανάπτυξης. Γι’ αυτό η ανησυχία των Αναληφθέντων Διδασκάλων μεγιστοποιείται, γι’ αυτό το ύφος των υπαγορεύσεών μας έγινε τόσο σκληρό και άκαμπτο.

Πιστέψτε, η αγάπη μας δεν χάθηκε. Εμείς όπως σας αγαπούσαμε, έτσι και συνεχίζουμε να σας αγαπάμε. Αλλά η αγάπη μας εκδηλώνεται πρωτίστως, σαν φροντίδα για τις ψυχές σας, για την ανάπτυξή τους και τη δημιουργία προϋποθέσεων, υπό τις οποίες αυτή η ανάπτυξη θα μπορεί να πραγματοποιείται στο εξής.

Ακριβώς όπως οι γονείς που αγαπάνε τα παιδιά τους δεν τα υποχρεώνουν από το πρωί ως το βράδυ να τρώνε γλυκά, αλλά ποικίλουν την τροφή τους, ώστε αυτά να μπορέσουν να μεγαλώσουν υγιή και δραστήρια, ακριβώς έτσι και εμείς προσπαθούμε να σας εξασφαλίσουμε την καλύτερη πνευματική τροφή. Και τη δεδομένη στιγμή εμείς σας δίνουμε ακριβώς εκείνη την πνευματική τροφή η οποία σας είναι απαραίτητη. Και αν σας φαίνεται ότι αυτή είναι σκληρή και όχι νόστιμη, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι και ωφέλιμη για εσάς.

Εμείς στις πρακτικές εκμάθησης συνεχώς καταφεύγουμε στην εναλλαγή της μεθόδου του μαστιγίου και της αμοιβής. Όταν εσείς επαναπαύεστε στα χάδια και την φροντίδα μας, τότε εμείς μερικές φορές επιτρέπουμε στον εαυτό μας να σας δείξει, ότι δεν είναι πάντα ωφέλιμη η υπερβολική φροντίδα. Κι έρχεται καιρός που εσείς οι ίδιοι οφείλετε να αρχίσετε να δράτε, και να μην περιμένετε, ότι όλος ο κόσμος θα συνεχίσει να σας ταϊζει με το κουτάλι και θα φροντίσει να μην πειραχτεί ούτε τρίχα σας.

Αν εσείς δεν κάνατε κάποτε το πρώτο βήμα στη ζωή σας, τότε ποτέ δεν θα αρχίζατε να περπατάτε.

Ένα τέτοιο πρώτο βήμα για εσάς είναι η συνειδητοποίηση της ευθύνης σας όχι μόνο για τη ζωή σας και τη ζωή των οικείων σας, αλλά και η συνειδητοποίηση της ευθύνης για όλο τον πλανήτη.

Και αυτό είναι το επόμενο στάδιο της ανάπτυξης της συνειδητότητάς σας. Θα ήταν απερίσκεπτο να συνεχίζατε να υπολογίζετε σε νταντάδες και γονείς, αφού ήδη έχετε φτάσει σε ηλικία, στην οποία είστε ικανοί να φροντίζετε τον εαυτό σας. Εκτός αυτού, εσείς οφείλετε να πάρετε πάνω σας την ευθύνη για τη μοίρα των ανθρώπων, των οποίων καθυστέρησε η ανάπτυξή τους και δεν είναι ικανοί χωρίς τη βοήθειά σας να αναπτυχθούν περαιτέρω. Και ακριβώς αυτόν τον ρόλο που διαδραματίζουμε εμείς σε σχέση με εσάς, τον ρόλο της περιποιητικής νταντάς και του δασκάλου, πρέπει κι εσείς να επιφορτιστείτε σε σχέση με τους εκπροσώπους της ανθρωπότητας, οι οποίοι έχουν μείνει στην παιδική ηλικία και δεν θέλουν να μεγαλώσουν.

Η εκπαίδευση και η ανατροφή αυτών των απερίσκεπτων τέκνων πέφτει επάνω σας από αυτή την ημέρα σαν καθήκον σας και καρμική ευθύνη. Αν εσείς δεν φροντίσετε για τη γενιά που μεγαλώνει και την νουθεσία εκείνων των ενηλίκων ατόμων, οι οποίοι έχουν ανάγκη τη μέριμνά σας, τότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ότι πάρα πολλοί άνθρωποι στον πλανήτη Γη δεν θα ακουμπήσουν σε αυτή τη ζωή στη Θεϊκή Αλήθεια και δεν θα μπορέσουν να πλησιάσουν την συνειδητοποίηση της αιώνιας ζωής.

Εγώ ελπίζω στη φροντίδα σας. Όταν επιλέγετε να βοηθήσετε άλλες ζωντανές υπάρξεις, τότε λαμβάνετε βοήθεια των Ουρανίων και λαμβάνετε εκείνη τη γνώση και τη Θεϊκή ενέργεια που σας είναι απαραίτητες για αυτό τον σκοπό. Αν εσείς δεν κάνετε τίποτα, τότε δεν θα μπορέσετε ούτε εσείς οι ίδιοι να εκπληρώσετε το δικό σας Θεϊκό σχέδιο και τον δικό σας Θεϊκό προορισμό, ούτε θα μπορέσετε να βοηθήσετε τους άλλους.

Αυτός είναι πολύ αρχαίος και σοφός νόμος και αυτός ο νόμος δρα άψογα. Ποτέ μην σκέφτεστε για την αμοιβή την οποία υπολογίζετε ότι θα λάβετε για τις καλές σας πράξεις και τη βοήθεια που παρέχετε. Επιτρέψτε στο Θεό να αποφασίσει τι αξίζετε. Όσο περισσότερο ανιδιοτελής θα είναι η υπηρεσία σας, τόσο μεγαλύτερος θα είναι ο θησαυρός σας ο οποίος αποθηκεύεται στα Ουράνια.

Και αυτή είναι η επιλογή,  την ίδια αυτή επιλογή, την οποία κάνετε σε όλη τη διάρκεια της ζωής σας. Εσείς είτε προσπαθείτε να κερδίσετε κάτι απτό στην παραίσθηση που σας περιβάλλει, είτε σκέφτεστε την αιώνια ζωή. Όπου επικεντρώνετε την εστίαση της προσοχής σας, αυτό, σε τελευταία ανάλυση και θα λαμβάνετε. Κι αν εσείς από ζωή σε ζωή συνεχίζετε να κυνηγάτε τα υλικά πράγματα αυτού του κόσμου, τότε εσείς είστε αναγκασμένοι να έρχεστε ξανά και ξανά στον κόσμο σας και να εκπληρώνετε τις προσκολλήσεις σας.

Γι’ αυτό δημιουργείτε ανιδιοτελώς, κατευθυνθείτε στον Θεϊκό κόσμο χωρίς να κοιτάτε πίσω, και θα λάβετε αυτό που σας αξίζει.

Εγώ χάρηκα την αποψινή συνάντησή μας, και χάρηκα που σας προσέφερα σαν Χριστουγεννιάτικο δώρο αυτή τη μικρή Διδαχή.

Εγώ ελπίζω ότι κι εσείς θα με θυμηθείτε με αγάπη αυτές τις χριστουγεννιάτικες γιορτές και θα μου χαρίσετε την αγάπη της καρδιάς σας.

ΕΓΏ ΕΊΜΑΙ ο Ιησούς και βρίσκομαι στη φλόγα της Αγάπης.

© Τατιάνα Μικούσινα, 2005